عقوبت توهین به قادر متعال و هتک حرمت به مقدسات، قسمت ۳ از ۳.

در قسمت قبلی با تخریب گسترده معابد و مجسمه‌های بودا در طول انقلاب فرهنگی چین از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶ آشنا شدیم. این اعمال بی‌حرمتی نه تنها به میراث فرهنگی لطمه زد و روحانیت ملت را خدشه‌دار کرد، بلکه دست اندرکاران را با عواقب سریع و شدیدی مواجه کرد.

در سال ۱۹۶۹، ناحیه نظامی پکن معبد وولانگ و غار الماس را در کوه "ووتای" هدف قرار داد تا برای "لین بیائو"، یک رهبر نظامی برجسته، به دلیل فنگ شویی استثنایی منطقه یک ویلا بسازد. در نتیجه، تقریبا تمام مجسمه‌های بودا، معماری و آثار فرهنگی ویران شدند.

در حین انفجار، ناگهان ابرهای عجیبی در آسمان ظاهر شدند. یک عکاس به سرعت این پدیده ی غیرعادی را ثبت کرد. عکس ارزشمند به وضوح تصویر "منجوشری بودیساتوا" را نشان می‌دهد، که حالا در معبد "شیانگفو" قرار دارد.

در حقیقت، این مکان که برای ساخت ویلا برای لین بیائو تخریب شد، با وجود هزاران اثر فرهنگی و تاریخی که از بین رفته بود، تنها یک بار توسط خانواده‌اش بازدید شد. باور بر این است که این موضوع به تخریب‌های قبلی او از کوه ووتای و معابد آن مرتبط است. گمان می‌رود که چنین اعمال بی‌حرمتی به کیفر منجر شده است و در نتیجه او را با پیامدهایی مواجه کرده است.

چرا او تا این حد تلاش کرد تا یک ویلای شخصی بسازد اما فقط یک بار در آنجا اقامت کرد؟ پس از تکمیل ویلا، او به بیماری عجیبی مبتلا شد: حساسیت به سرما و گرما، درد مداوم شانه، بی خوابی و احساس بی قراری شدید هنگام روز، که در شب بدتر می‌شد. علیرغم مراجعه‌های متعدد به بیمارستان، هیچ تشخیصی داده نمیشد، گویی روح ناآرام دنیای اموات بود که به دنبال مجازات است. در نهایت، طی یک جنگ قدرت، نقشه او برای ترور مائوتسه تونگ فاش شد. در ۱۹۷۱، لین بیائو به همراه همسر و پسرش، هنگام تلاش برای فرار به مغولستان در یک سانحه هوایی جان باختند.

هیچ‌کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند که اعمال گذشته همچنان بر حال سایه‌ای تاریک بیفکند، زیرا اعمال کفرآمیز هنوز هم امروز رخ میدهند. در جولای ۲۰۱۶، مقامات پکن ارتش را برای تخریب آکادمی بودایی لارونگ گار، یک مکان مقدس و یکی از بزرگترین مراکز مطالعات بودایی تبتی در دنیا، اعزام کردند. این تخریب آسیب عمیقی به جامعه بودایی و فرهنگ سنتی منطقه وارد کرد.

بیش از ۳۲۰۰ اتاق در آکادمی بودایی "لارونگ گار" ویران شد. راهب‌ها و راهبه‌ها مجبور به امضای نامه‌های استعفای داوطلبانه شدند، مجبور به ترک عهد و ازدواج و مخالفت با دستورات و اعتقادات مذهبی خود شدند. حتی برخی شکنجه و زندانی شدند.

در سال ۲۰۱۷، دولت چین به اجرای سیاست‌های سختگیرانه برای کنترل فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی جوامع مسلمان در "سین کیانگ" ادامه داد. این کنترل شدیداً بر اماکن مقدس اسلامی در منطقه تأثیر گذاشت. نمونه‌های قابل‌توجه شامل تخریب مسجد هوآنهو و مسجد تیانشان در ارومچی است، که منجر به خسارات عمیق فرهنگی و مذهبی برای جوامع مسلمان در چین شد.

مجسمه "گوان یین" آب‌چکنده در معبد هوانگ‌آن در هبی، چین، که در دل صخره‌ای کنده‌کاری شده، نماد محبت و نجات بود و نقش مهمی در حفظ و ترویج ارزش‌های معنوی و مذهبی داشت. هرچند، در سال ۲۰۱۹، تخریب آن باعث خشم و نارضایتی جوامع مذهبی و حافظان میراث شد که این اقدام را توهین شدیدی به میراث فرهنگی و مذهبی می‌دانستند.

در سال ۲۰۱۹، دولت چین دستور تخریب سر مجسمه تقریباً ۶۰ متری بودیساتوا آوالوکیتسورا را صادر کرد. این پروژه، با ارزش تقریباً ۶۰ میلیارد ویتنامی (حدود ۲.۴ میلیون دلار آمریکا)، در دل صخره‌ای کنده‌کاری شده بود. مقامات از ترس اینکه شاید مردم برای بازسازی آن تلاش کنند، تمام مجسمه را منفجر کردند.

تقریبا در همان زمان، مجسمه باشکوه بودای بزرگ شیاسوئی در گویانگ، گویژو، مورد هتک حرمت قرار گرفت. گروهی از مقامات محلی چشمها، بینی، گوشها، دهان و گونه‌های مجسمه را به بهانه "تقویت سازه" با سیمان پوشانده بودند، اما در حقیقت، صورت بودا را صاف کردند.

این اقدامات بی‌امان تخریب مذهبی که خشم گسترده‌ای را برانگیخته است، نمی‌توانند بدون در نظر گرفتن پیامدهای آنها نادیده گرفته شوند. بلایای طبیعی به طور مداوم رخ داده‌اند - نه‌تنها در طول انقلاب فرهنگی بلکه در سالهای پس از آن، و امروز هم ادامه دارند. فراوانی بلایای طبیعی در چین به سرعت در حال افزایش است. طی چند دهه گذشته، کشور تقریبا تمام خطرات عمده را تجربه کرده است، از جمله زلزله، گردباد، سیل، خشکسالی و طوفان شن، بالا آمدن سطح دریا، رانش زمین، جریان‌های آوار، طوفان تگرگ، امواج سرما، امواج گرما، بیماری‌های آفات و جوندگان، آتش‌سوزی‌های جنگل و مراتع، و جزر و مدهای قرمز. این حوادث خسارات شدیدی به وسایل نقلیه، منازل، محصولات زراعی وارد کرده و منجر به تلفات جانی دلخراشی شده است.

آیا نتیجه تخریب مجسمه‌های بودا و نمادهای مقدس می‌تواند دلیل خشم بهشت ​​و زمین باشد؟

دو هزار سال پیش، افغانستان مرکز مهم بودیسم بود، به ویژه در دره بامیان - منطقه‌ای پر رونق و شکوفا در امتداد جاده افسانه‌ای ابریشم. در اوایل قرن ششم، تخریب غم‌انگیز مجسمه‌های بودا اتفاق افتاد، و تمام دنیا را شوکه کرد. این عمل جاهلانه هتک حرمت نسبت به خداوند دری را به روی داستان‌های اسرارآمیز و عمیق عقوبت باز کرد، و اثری هولناک در تاریخ بشر بر جای گذاشت.

در سال ۲۰۰۱، دو مجسمه عظیم بودا تخریب شدند. مجسمه بزرگتر، که حدود ۵۳ متر ارتفاع داشت، نمایانگر "شاکیامونی بودا" بود و یکی از بلندترین مجسمه‌های ایستاده بودا در دنیا به شمار می‌رفت. مجسمه دیگر، با ارتفاع ۳۵ متری، به اعتقاد بسیاری از محققان، نمایانگر ویروچانا بودا بوده است. هر دو مجسمه در فرورفتگی یک صخره حک شده بودند.

در ۱۴ مارس ۲۰۰۱، شبه نظامیان اسلامی زندانیان را وادار کردند تا به مجسمه‌های بودا بمب متصل کنند. فرماندهان دستور دادند که با موشک‌های ضد هوایی بالای مجسمه‌ها را هدف قرار دهند. با وجود این، تخریب مجسمه‌ها خیلی دشوار بود، و تلاش‌های افراط‌گرایان را به چالش کشید. اگرچه سطح آن آسیب قابل توجهی دید، اما دو مجسمه بودا استوار و سالم باقی ماندند. شبه‌نظامیان که مصمم به نابودی کامل آنها بودند، مواد منفجره را در پایه مجسمه‌ها قرار دادند تا آنها را از پایین فرو بریزند. آنها همچنین مواد منفجره را در شکاف‌ بدن مجسمه‌ها وارد کردند تا آنها را از صخره خارج کنند. بعلاوه، شبه نظامیان از صخره بالا رفتند تا مین‌هایی را در حفره‌های مجسمه‌ها کار بگذارند و در نهایت با استفاده از موشک سر مجسمه‌ها را کاملا نابود کردند.

در کوری و خودخواهی خود، شبه نظامیان این شاهکارهای فرهنگی گرانبها را نابود کردند، و بشریت را با درد و درماندگی رها کردند، چرا که دسیسه‌های پیچیده سیاسی افغانستان به میراث مقدس دنیا بسیار لطمه زد. نه ماه پس از تخریب دو مجسمه عظیم بودا، این گروه شبه‌نظامی که تا ۹۰% از افغانستان را تحت کنترل داشت، به سرعت در کمتر از یک ماه زیر فشار ائتلاف به رهبری آمریکا در جنگ جهانی علیه تروریسم از بین رفت. بسیاری بر این باورند که این سقوط یک پیامد مستقیم و نوعی مجازات الهی برای هتک حرمت آنها در تخریب این مکان‌های میراث فرهنگی مقدس بود.

در ۵ جولای ۲۰۰۸، استاد اعظم چینگ‌های (وگان) با مهربانی روش‌هایی برای جلوگیری از بلایای طبیعی و غلبه بر مصیبت‌ها ارائه کردند.

وگان باشید و به یکدیگر کمک کنید، این تنها کاری است که باید انجام دهیم. و بلایای سیاره دیگر وجود نخواهد داشت و به صفر می‌رسد. تمام بلایا، از جمله بلایای طبیعی، ساخته‌ی دست بشر هستند. ساخت دست بشر به این معناست که این بلایا ناشی از انرژی منفی‌ای است که ما برای قرن‌ها یا میلیون‌ها سال تولید کرده‌ایم. "آنچه می‌کاریم، همان را درو خواهیم کرد." اگر کار بدی انجام دهیم، عواقب بد دیر یا زود به سراغ ما خواهد آمد.

خیلی ساده. وگان باشید. پرمهر و مهربان باشید. بخشنده باشید. و در صورت امکان، حامل نور باشید. یعنی روشن‌فکر باشید. این باید به‌طور کامل کافی باشد تا زندگی‌تان را در زمین حفظ کند و جایی در بهشت برایتان تأمین کند.