قدرت عشق و شفقت خود را باز یابید، قسمت ۳ از ۸

رئیس جمهور ترامپ، شما برای همیشه رئیس جمهور عزیزی در قلبهای همه مردم در این دنیا می باشید، نه تنها برای مردم ایالات متحده آمریکا. نه تنها برای مردم ایالات متحده آمریکا. شما رئیس جمهور مردم هستید. و این مقام و پُست ریاست جمهوری را هیچکس نمیتواند منکرش باشد. این در تاریخ ثبت خواهد شد و هیچکس نمی تواند آنرا از شما بدزد. خداوند شما را دوست دارد. مردم شما را دوست دارند و خدا به شما برکت دهد، آقای رئیس جمهور.

وقتی فردی به زمین افتاده است، دیگر به او ضربه نزنید. این قانون شرافت در هنرهای رزمی و در جنگ است. در آولاک (ویتنام) ما میگوییم که اگر به آنها ضربه بزنید و آنها به زمین بیافتند، آنوقت به لگد و ضربه زدن ادامه ندهید، زیرا این شیوه ای خوب از یک فرد شریف در هنرهای رزمی نیست. (بله، استاد.) ولی این افراد همچنان به او حمله می کنند... و به او تهمت میزنند که او موجب خشونت شده. آه، این مایه خنده کل بهشت و زمین است. خدای من. آیا این افراد خجالت نمی کشند؟ یا آیا شهرت و مال، منطق و ذهن شان را پوشانده است. این چیزی است که من حدس میزنم. وگرنه، شیاطین آنقدر روی آنها کار میکنند تا آنها را این چنین کنند.

من آنرا در اخبار دیدم. در اخبار "فاکس نیوز" امروز، آنها تمام حرفهایی که رهبران دموکرات ها در تمام این مدت در مورد ترامپ گفته اند را جمع آوری کردند. حرفهای خشونت آمیز. در مقابل، رئیس جمهور ترامپ هرگز چنین حرفهای خشونت آمیزی را در مورد هیچکس نگفته است. شما خواستید بدانید که نظرم چیست. بفرمایید، این هم نظرم. میخواهم که همه آنها، آنرا بدانند. آنرا حذف نکنید. از آنها نمی ترسم. میگویم می ترسم به معنی آن است که این یک دنیای بسیار ترسناکی می باشد. ولی من نمی ترسم! متوجه اید؟ (بله، استاد.) یک فرد نمیتواند بیشتر از یک استاد معنوی در خطر باشد. یک استاد واقعی. این بیشترین خطری است که یک شخص میتواند داشته باشد. (بله، استاد.)

میخواهم که آنها در درون تامل کنند و قدری شرمسار باشند. در واقع، خیلی شرمسار باشند. یک رهبر باشید و اینقدر پرخشونت باشید و اینطور فکر کنید. هر چه در درون فکر کنید، از دهان شما بیرون می آید. (بله، استاد.) و بعد، اگر آنها اینقدر خشونت آمیز باشند، اصلاً هیچ حقی ندارند، که به رئیس جمهور ترامپ تهمت بزنند. (بله، استاد.) بسیار خب، میتوانم تا ابد حرف بزنم زیرا بسیار بسیار ناامید هستم در درون بسیار آزرده می باشم، با دیدن همه این بی عدالتی ها که نسبت به یک مرد خوب اعمال میشود. این افراد، ممکن است اکنون بخندند، اما وقتی که در برابر خداوند هستند شاید دیگر نخندند. حتی اگر امکان این را داشته باشند که با خداوند روبرو شوند.

اگر سئوالهای دیگری دارید خواهش میکنم بپرسید.

( استاد، اکنون که رئیس جمهور ترامپ برنده شدن "بایدن" را قبول کرده، استاد در این مورد چه فکر میکنند؟ )

من چه فکر میکنم؟ من میترسم. برای کشور شما و برای دنیا میترسم که نزول کنند. امیدوارم خیلی سریع نزول نکنند. چگونه میتوان با اینگونه رهبری بر یک کشور حکومت کرد؟ مخصوصاً، آمریکا که قرار است کشور برتر دنیا باشد و بعد خودش چنین حکومتی داشته باشد. متاسفم که اینرا میگویم. برای کشورتان متاسفم. منظورم برای آمریکا است. من چه فکر میکنم؟ این چیزی است که فکر میکنم. فکر میکنم که کاملاً غیرعادلانه است. (بله.)

و قبلا به شما گفته بودم، که عادلانه نیست. به شیوه ای که رفتار کردند، حتی اگر غیرعادلانه نبود یا تقلب نبود، نحوه رفتار آنها امروز به اندازه کافی بد بود. من امروز اخبار را بررسی کردم، از فاکس نیوز و آنها تمام چیزهایی که آنها گفته اند را جمع آوری کرده اند و همه آن صحبتهای خشونت بار و این جور چیزها و بدرفتاری با هواداران رئیس جمهور ترامپ برخلاف شیوه ای که آنها با افراد بعضی از گروه های مردم آزار رفتار میکنند. واقعا آنها را تنبیه نمیکردند، یا آنها را نادیده میگرفتند، یا آنها را تشویق میکردند، یا حتی آنها را ستایش میکردند، که آنها ابد ادامه دهند. چرا؟ فقط بخاطر اینکه برای رئیس جمهور ترامپ مشکل درست کنند! آنها خوشحال بودند که هر کاری بکنند. من اینگونه افراد را محترم نمی شمارم.

متاسفم، حتی اگر آنها در بالاترین مقام دنیا باشند، من به آنها احترام نمیگذارم. برعکس. فکر کنم مردم به این گونه افراد به دیده تحقیر نگاه میکنند، بخصوص اگر در مقام رهبری باشند. مدام، شاید یک شخص دیگر را مقصر بدانند. ما در آولاک (ویتنام) میگوییم: "Vừa ăn cướp vừa la làng"... دزد از یکنفر دزدی میکند و بعد دائم فریاد میکشد: "کمک، کمک، کمک!" ولی او دزد است و از مردم دزدی میکند. آنها فریاد میکشند و شلوغ میکنند و "Đánh trống qua cửa sấm"... یعنی، صدای رعد و تندر است و شما نمیخواهید آنرا بشنوید، پس با طبل یکعالمه صدا تولید میکنید تا بر صدای آن غلبه کند. (بله.) و وقتی شما از کسی دزدی میکنید، داد و فریاد و شکایت میکنید، انگار که شما خودتان، قربانی هستید. بنابراین، مردم گیج میشوند نمیدانند چه کسی چه کاره است، نمیدانند قربانی چه کسی است. متوجه اید چه میگویم؟ (بله، استاد.) اینگونه رفتار نیز مانند آن است. من نمیخواهم حرفهایم را سانسور کنم، اگر آنها شایستگی آنرا ندارند.

( استاد. آیا پیامی برای رئیس جمهور دونالد ترامپ دارید؟ )

بله، بله. اول از همه، برای مردم. (بله، استاد.) از صمیم قلبم، همدردی صادقانه خود را با مردم آمریکا بخاطر حادثه ۶ ژانویه ۲۰۲۱ ابراز میکنم. به همه خانواده هایی که توسط این رویداد بصورت ناگوار تحت تاثیر قرار گرفتند و به عموم مردم، بخاطر اینکه افرادی بصورت ناعادلانه مردند آنها به «خانه حقیقی» خود در بهشت رفتند. و تا ابد آزاد شدند. (خوب است. متشکریم، استاد.) قول شرف برای این میدهم.

و اکنون برای رئیس جمهور ترامپ. آقای رئیس جمهور، غمگین نباشید. شما به یک استراحت خوب نیاز دارید و شایسته ی آن هستید، استراحت از تمام آشوبهایی که در زندگی شما، از زمان ریاست جمهوری تا کنون بوده است. و زمان شفا خواهد داد. زمان به شما کمک میکند که جراحات عمیقی که به شما وارد شده شفا پیدا کنند، جراحات به قلب شما، به ذهن شما و به آرامش شما، توسط افرادی که به آنها اعتماد کردید بعنوان دوست، خانواده، بستگان، همکار و رفیق برای آرمانی که داشتید، و کسانی که قرار بود نویسنده و منادی عدالت و حقیقت باشند. دنیا هنوز مملو از افرادی است که باهوش، بافراست و عادل هستند. آنها حقیقت ِ پشت هر ترفند و همه چیزهایی که در دنیا اتفاق میافتد را میدانند. رئیس جمهور ترامپ، شما بعنوان یک رئیس جمهور و رهبر ایالات متحده آمریکا، کار بسیار تاثیرگذار و عالی انجام دادید، بیش از چیزی که کسی میتوانست آرزوی آنرا بکند. و شما بیشترین تلاش خود را کرده اید، تمام دنیا این را میدانند، مطمئن باشید، مطمئن باشید، آقای رئیس جمهور. کسانیکه در هر زمانی، به شما صدمه زدند، همه ی آنها را ببخشید، آقای رئیس جمهور. ما میدانیم که شما چنین میکنید زیرا شما در قلبتان، فقط عشق و صلح را میشناسید. خیلی متأسفم. بسیار متأسفم که... بخاطر اتفاقاتی که برایتان رخ داد خیلی متأسفم. آقای رئیس جمهور، آنهایی که به شما، کسانیکه نسبت به شما بی عدالتی کردند، متاسفم، خیلی احساساتی شده ام، کسانیکه به شما آسیب زدند را ببخشید. آنها فقط فراموش کرده اند که نهایتا، همه ی ما با خداوند روبرو خواهیم شد و قضاوت خواهیم شد. اما شما، آقای رئیس جمهور ترامپ، رئیس جمهور ترامپ، شما تا ابد رئیس جمهور محبوب قلبهای تمام مردم جهان خواهید بود، نه فقط در ایالات متحد آمریکا. نه فقط در ایالات متحد آمریکا. شما رئیس جمهور مردم هستید. و این مقام ریاست جمهوری را هیچکس نمیتواند انکار کند. این در طول تاریخ ثبت میشود و کسی نخواهد توانست که آنرا از شما بدزدد. خدا شما را دوست دارد. مردم دوستتان دارند و خدا به شما برکت دهد، آقای رئیس جمهور. این چیزی است که من فکر میکنم. (بله، استاد. متشکرم.)

وای، شما همیشه یکعالمه سئوال آماده دارید؟ چه مدت است که... شما همه چیز را میدانید، من فکر میکردم، شاید به شما بگویم، ولی شما بیشتر از من میدانید، پس این همه سئوال مطرح میشوند. بسیارخب، ادامه دهید.

( استاد توسط خیلی از رئیس جمهورهای آمریکا ستایش شده و به رسمیت شناخته شدند. استاد، این قرابت خوب با آمریکا، ریشه در کجا دارد؟ )

من وقت ندارم که آنرا بررسی کنم. باید به بایگانی آکاشیک بروم. گاهی، آنرا سریع میدانم. گاهی، اگر احتیاج باشد، باید به آنجا بروم. احتمالا قرابت خوب با آنجا دارم، این شماره یک، شماره دو، در آمریکا افراد غیب بین بسیاری هستند. (بله، استاد.) آنها میتوانند ببینند یک نفر چه کسی است. (بله، استاد.) ولی، گاهی یک غیبگو حرفش درست است و حرف غیبگوی دیگر درست نیست زیرا آنها از متدهای مختلف استفاده میکنند. و آن با «کارما» کشور هم مرتبط است. و آن با «کارما» کشور هم مرتبط است. (بله، استاد.) مهم نیست.

موضوع این است که گاهی نیروی تاریک در این دنیا، بنظر میرسد که قوی تر باشد که بخاطر «کارما» مردم است. (بله، استاد.) «کارما» کمک میکند تا آن پشتیبانی شود. پس هیچکس نمیتواند موفق باشد مگر اینکه «کارما»یی وجود داشته باشد تا آنرا تقویت کند، تا آنرا قوی تر کند. (بله، استاد.) و «کارما» دسته جمعی میتواند به رویدادهایی خوب یا بد منجر شود. (بله، استاد.) بهمین دلیل من دائم به شما میگویم، "تقصیر کسی نیست" باوجود اینکه در درون عصبانی هستم. فقط بی عدالتی آن، مرا خیلی خیلی معذب میکند. (بله، استاد.)

شاید قرابت خوبی با آمریکا داشته باشم. و این افراد غیبگو، به دولت توصیه هایی میکنند. (بله، استاد.) (وای.) یکی از شاگردان من، که او هم بنوعی غیبگو است، گفت که غیبگویان به بعضی رهبران دولتی گفتند که بهتر است با من خوب رفتار کنند (آه.) زیرا این برای کشور آنها خوب است. شاید اینگونه هم باشد. بگذارید فکر کنم که آیا میتوانم به شما بگویم یا نه. شاید بتوانم.

خیلی وقت پیش، وقتی که هنوز خیلی مشهور نبودم، (بله.) فقط چند شاگرد بیشتر نداشتم. و کار زیادی نداشتم و نگرانی های زیادی نداشتم، فقط باید به «کارما» شاگردان رسیدگی میکردم که کم بود و آسان بود. نه مثل اکنون، که تمام دنیا را دارم. و یکروز مکاشفه ای داشتم، یعنی با بهشتها صحبت میکردم و آنها به من گفتند من با چند کشورقرابت دارم، (بله.) درحقیقت با خیلی کشورها، ولی در این زندگی میتوانم یک کشور را انتخاب کرده تا از آن حمایت کنم. (بله، استاد.) و آنها به من لیستی از کشورها را دادند. میتوانستم یکی را انتخاب کنم. و بعد مدام فکر میکردم. در آن برنامه فکر میکردم. بسیار سخت فکر میکردم. گفتم، "من میخواهم از همه کشورها پشتیبانی کنم." آنها گفتند که این ممکن نیست. گفتند که فقط یکی را میتوانی انتخاب کنی. این بخشی از قرارداد بود، البته. (بله، استاد.) بخاطر اینکه من سئوال کردم، "برای دنیا چه کاری میتوانم انجام دهم. چه کار بیشتری میتوانم انجام دهم؟ چه کار بیشتری غیر از فقط تشرف دادن و اینها را میتوانم انجام دهم." گفتم، "آیا میتوانم به دنیا از طریقی دیگر کمک کنم؟" و آنها گفتند، "شاید بتوانی کمک به یک کشور را انتخاب کنی. و آن قرابت یا آن نوع کمک در دنیا نیز پخش میشود." پس برای مدتی طولانی بسیار فکر کردم و فکر کردم و فکر کردم و بعد آمریکا را انتخاب کردم (آه.) ایالات متحده آمریکا را.

در آن زمان، من هنوز جایزه و پاداشی از آمریکا نداشتم. (بله، استاد.) در آن زمان، شاید فقط برای دو بار در آمریکا بودم. یک سخنرانی برای تعداد کمی از افراد داشتم. تعداد زیاد بزرگ نبود. شاید برای چند صد نفر بود. پس گفتم، "من آمریکا را انتخاب میکنم." و آنها گفتند، "آیا مطمئن هستی؟ میتوانی کشوری دیگر را انتخاب کنی، اگر بخواهی." گفتم، "آمریکا را انتخاب میکنم زیرا این یک کشور بزرگ است و نیز تاثیر زیادی بر دنیا دارد. (بله.) هر آنچه برای آمریکا اتفاق بیافتد [در دنیا] پخش میشود و بر کل دنیا تاثیر میگذارد. به این خاطر آمریکا را انتخاب میکنم."

من در آمریکا افراد زیادی را نمیشناختم. (بله، استاد.) فقط چند نفر را و بعد وقتی سخنرانی میکردم، اکثراً آسیایی ها می آمدند. پس اینگونه نیست که من آمریکایی های زیادی را میشناختم که ایالات متحده را انتخاب کردم. شاید به این دلیل. شاید به این دلیل ثمره آن بعدا آمد. (بله.) به شکل ستایش های بسیار از رئیس جمهورهای و دولتمردان آمریکایی همانگونه که شما از من سئوال کردید. (بله، استاد.)