تجلیات الهی: گزیده‌هایی از زوهر ‌کابالایی، قسمت ۲ از ۲

« و اگر "چوکما"، همان خرد، از همه پنهان نبود، همه چیز می‌توانست مثل آغاز دنیا باشد. از این رو گفته می‌شود، گفتار ۸:۱۲: «"آنی چوکما"، من، خرد، همراه تدبیر همیشگی هستیم.» آنرا "شکنتی" نخوانید، من همیشه بوده ام؛ اما شیکنت-ی، شچیناه من یا "حضور من".»