تشرف: از کتاب "آمده‌ام تا شما را به خانه ببرم" اثر استاد اعظم چینگ‌ های (وگان) قسمت ۱ از ۲

فصل ششم تشرف

"تشرف در واقع واژه ای است برای بیان گشایش روح. همانطور که می دانید ما با انواع بسیاری از موانع مرئی و نامرئی احاطه شده ایم، آنچه تشرف می نامیم، در حقیقت روند گشایش دروازه معرفت و خرد و آوردن آن به این جهان، به منظور برکت دادن به جهان و نیز "خود" شخص است. اما "خود" حقیقی، همواره در عظمت و خرد میباشد، پس نیازی به برکت نیست.

تشرف به معنای آغاز یک زندگی جدید با یک نظم تازه است. تشرف یعنی استاد شما را پذیرفته تا در زمره یکی از "قدیسین" باشید. در آن زمان شما دیگر یک فرد عادی نیستید، ارتقاء یافته اید، همانند زمانی که برای ورود به دانشگاه ثبت نام می کنید و دیگر یک شاگرد دبیرستانی نیستید. در دوران قدیم این عمل را غسل تعمید یا پناه بردن به استاد می نامیدند."

فرایند تشرف

"ما به لطف و برکت استاد و قدرت الهی درون تزکیه می شویم، حتی اگر در زمان تشرف خیلی منزه نباشیم. وقتی دربهای زندان را بشکنیم، نور را می بینیم و صوت را میشنویم، زیرا آنها فرای جهان مادی هستند. به همین دلیل آن را روشن ضمیری آنی می نامیم. این بدان معناست که ما در زمان تشرف، با جهان های برتر ارتباط برقرار می کنیم و این ارتباط هرگز قطع نمیشود.

مثالا در نظر بگیرید که یک روز آفتابی است و شما در خانه تان هستید. اگر درب را باز نکنید، نمی توانید آفتاب را ببینید. به همین شکل، نور و صوت خداوند وجود دارند ولی ما در زندان افکار و تعصبات خود و اعمال زندگیهای متعددمان محبوس هستیم و قادر به دیدن و شنیدن نیستیم. در زمان تشرف، استاد به ما این فرصت را میدهند تا یکبار و برای همیشه از این موانع عبور کنید. ولی باید در این کار ممارست و پشتکار داشته باشیم زیرا سطح های بسیاری برای کشف وجود دارند. در واقع تشرف ابتدای راه، یک شروع بزرگ است ولی افراد بسیاری از پایینترین چاکرا شروع میکنند تا به بالاترین چاکرا برسند و این ممکن است ۱۰ سال به طول بیانجامد، درحالیکه ما از چاکرای بالا آغاز می کنیم. استاد تمام نیرو را در بالای سر جمع می کنند تا بتوانیم نور را ببینیم. اینجا دروازه ای به بهشت است و شما میتوانید به مکانهای باشکوه بسیار راه یابید.

وقتی که این روش را به شما انتقال می دهیم، یک کلمه هم حرف نمی زنیم و شما به بهترین روشن ضمیری دست می یابید. شما چیزی را به دست می آورید که تاکنون هرگز نداشته اید، احساسی پیدا می کنید که تا کنون هرگز نداشته اید، بسیار سبک، بسیار آسوده، بسیار زیبا و بسیار معصوم. این معنای غسل تعمید است. وقتی مسیح توسط یحیی تعمید دهنده، غسل تعمید داده شد، نوری را دید که مانند یک کبوتر به سویش می آمد. وقتی شخصی که ادعا می کند می تواند به شما غسل تعمید دهد، این کار را انجام دهد، باید حداقل کمی نور به شما بدهد، درست همچون آن کبوتر که از بهشت آمد یا همچون آن آتش بزرگ که در انجیل به آن اشاره شده یا شما باید "صوت خداوند" را بشنوید که همچون صدای رعد یا صدای آبهای بسیار است. آنگاه می توانید مطمئن شوید که تعمید داده شده اید.

شما ارتعاش درونی یا صدای خداوند را میشنوید ولی نه با این گوش ها، شما نور خداوند را می بینید ولی نه با این چشم ها. نمی توانم در مورد این صحبت کنم. زبان و هوش به قلمروی ذهن و ماده مربوط می شوند (محدود)، نه به روح و خداوند (نامحدود). افکار ما از داده ها، آموزش و افکار دیگران نشات می گیرند. روح ما و ذات الهی ما خودجوش از خود زاده شده، از خود به وجود آمده و حمایت کننده و پاک است. هر آنچه تحت تاثیر جامعه، افکار، فلسفه یا زبان باشد، به هوش تعلق دارد، نه به معرفت و خرد. بنابراین من فقط در سکوت مطلق می توانم آن را انتقال دهم. به همین دلیل است که آن را انتقال ذهن به ذهن یا قلب به قلب می نامیم."

مزایای تشرف

"پس از تشرف، نور درون راه را روشن می کند تا ملکوت الهی را نشان مان دهد و ما را به سوی خانه حقیقی مان، رهنمون سازد. ما همچنین از یافتن جایگاه حقیقی خود، چنان سروری را تجربه می کنیم که قبلا هرگز در این جهان نمی شناختیم. ما سرشار از تمام زیبایی ها و فضائلی می شویم که سعی داشتیم آنها را پرورش دهیم، اما هرگز کاملا به آنها دست نیافته بودیم. تعالیم بهشتی از طریق زبان درونی، همه آن فضیلت و حکمتی که متعلق به ماست، ولی آنقدر از آن دور بودیم که نتوانستیم از آن استفاده کنیم را احیاء میکند. بعد به راضی ترین انسان تبدیل می شویم و هیچ چیز در این جهان نمی تواند، چنین تاثیری بر ما بگذارد.

پس از تشرف، شما از درون حمایت میشوید و کمک دریافت میکنید و از بیرون نیز متصل هستید. کمک درونی یعنی وقتی مدیتیشن می کنید، ممکن است ببینید که استاد کمک می کند یا ممکن است نور را ببینید و احساس آرامش و سعادت و برکت کنید. شما احساس میکنید که فضیلت و خرد شما هر روزه رشد می کند و عشق شما تا بی نهایت گسترش می یابد. در این زمان می فهمید این روش، موفقیت آمیز و بسیار مفید است. در غیر این صورت، اگر کسی به شما بگویید که کاری انجام دهید، تا که چشمان خود را ببندید و به آن باور داشته باشید بدون اینکه آن را به شما ثابت کند، چگونه می خواهید آن را ارزیابی کنید؟ ما باید به شما اثبات کنیم. شما باید گواه بخواهید.

و شما در زمان تشرف، به طور فوری و بعد از آن به صورت مستمر، هر روزه این گواه را خواهید داشت. زمانی که مشکلی برایتان پیش بیاید و حادثه ای اتفاق بیافتد و هیچ کسی را نداشته باشید که به او پناه ببرید، خودتان معجزات را تجربه میکنید. در آن زمان، قدرت خداوند را درک می کنید. در آن زمان می فهمید که خداوند را دوست دارید. اینطور می فهمید که خداوند دوستتان دارد و از شما حمایت می کند، وگرنه چگونه میتوانید اینها را بدانید؟ چگونه بفهمیم که خداوند وجود دارد؟ وقتی خداوند را نبینیم و عشق و حمایت او را در زمان نیاز احساس نکنیم، فایده خداوند چیست؟ نباید حتما از او بخواهیم که هر روز بیاید، ولی وقتی به او احتیاج داریم، باید احساس کنیم که یک نفر [برای کمک به] ما هست. پس از ممارست روش "کوان یین"، شما به عنوان یک مسیحی، حتی خداوند را بیشتر پرستش می کنید. به عنوان یک بودایی، بودایی بهتری میشوید و از بودا بیشتر قدردان هستید. چرا که می فهمید یک بودا (یک استاد روشن ضمیر) چیست. ما حفاظت و نیروی برکت را در هر لحظه از زندگیمان میبینیم، حس میکنیم و تجربه میکنیم."