جزئیات
بیشتر بخوانید
منظور او این بود که ما ممارست کنندگان معنوی باید پیشرفته تر باشیم و همیشه نام خدا را به یاد داشته باشیم. به این ترتیب، ما همیشه در لطف خدا و در بطن برکات بودا خواهیم بود. آنوقت ما هرگز آن نوع به اصطلاح غم یا شادی دنیوی را نخواهیم داشت که بر روحیه ما تأثیر می گذارد، ما را گیج و آشفته می کند، ما را متزلزل می کند یا برای ما رنج می آورد.
