در جست‌وجوی اسرار تناسخ و زندگی پس از مرگ، قسمت ۱ از ۲

هنگام بحث در مورد زندگی انسان و تناسخ، چین کتاب معروفی دارد که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد با عنوان شواهدی بر تناسخ: ۱۰۰ مورد از قوم دونگ که زندگی‌های گذشته خود را به یاد می‌آورند. این کتاب نتیجه تحقیقات انجام‌ شده توسط نویسنده چانگژن لی است که شخصا در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به مصاحبه و مستندسازی داستان‌های این ۱۰۰ نفر با خاطرات زندگی گذشته شان پرداخت. از طریق این روایت های دست اول، این کتاب دیدگاهی اصیل و ژرف درباره پدیده تناسخ ارائه می دهد، و رازهای وجود انسانی را روشن می سازد.

داستان اول در مورد دینگ شنگ هو است، یک درمانگر سنتی مشهور از روستای شی یو، شهرستان لونگ شنگ، استان گوآنگ شی، چین. او به دلیل مهارت‌های استثنایی و روش منحصر به فرد خود در برقراری ارتباط با موجودات از ابعاد دیگر شناخته می شد، و مردم از دور و نزدیک برای درمان سراغش می آمدند. در سن ۲۲ سالگی، او شروع به دریافت یک ماموریت مرموز کرد.

او نقش جدیدی را بعنوان «پیام‌رسان یین»، پیام‌آور دنیای زیرین برعهده گرفت و حتی بعنوان رهبر تیم خود منصوب شد. گروه او متشکل از چهار نفر بود. هنگامی‌که فرمان گرفتن یک روح داده می‌شد، آنها بلافاصله به این درخواست پاسخ می‌دادند، وظیفه خودرا تکمیل می‌کردند و در مدتی که بیش از دو دقیقه نبود، برمی گشتند.

پادشاه جهنم در هر زمان چه روز و چه شب فرمان صادر می کرد. فرقی نمی کرد "دینگ شنگ هو" در حال انجام چه کاری بود، هرگاه مأموریتی می‌رسید، دینگ شنگ هو بلافاصله به حالتی شبیه خواب فرو می رفت. یک پیام رسان دستورات پادشاه جهنم را به صورت مکتوب به او می رساند، و به او دستورمی داد که به مکان معینی برود و روح مشخصی را به جهان زیرین همراهی کند.

در فرهنگ عامه آسیای شرقی، جهان زیرین قلمرویی است که ارواح انسان پس از مرگ به آنجا می‌روند. به گفته دینگ شنگ هو، جهان زیرین با سیستمی بسیار منظم کار می کند بسیار شبیه به دنیای زندگان، که پادشاه جهنم بر آن حکمرانی می‌کند و فرستادگان مختلف وظایفی را دراین قلمرو غیبی انجام می‌دهند. پیام‌رسان‌های یین افرادی با توانایی‌های ویژه هستند، که می‌توانند با جهان های یین و یانگ ارتباط برقرار کرده و بین آنها رفت و آمد کنند. آیا ممکن است طول عمر یک شخص، چه کوتاه و چه طولانی، به نوعی تحت تأثیر این پیام‌رسان‌های یین باشد؟

برخی از افراد با وجود رسیدن به پایان عمر خود، در سلامت کامل به سر می برند و هیچ نشانه‌ای از بیماری از خود نشان نمی‌دهند. هنگامی ‌که دینگ شینگ هو و گروهش دستور گرفتن چنین روحی را دریافت کنند، به آن محل معین رفته و ازیک چکش فولادی که توسط پادشاه جهنم اعطا شده استفاده می کنند، تا به سر فرد ضربه بزنند و روح را از بدن فیزیکی جدا کنند. معمولا یک ضربه کافی بود. برای بیماران بستری، هر چهار نفر از چکش استفاده نمی‌کنند. در عوض، آنها مستقیما روح را از بدن بیرون می‌آورند. آنها گفتند که احساس بلند کردن روح شبیه بلند کردن یک انسان زنده است. به محض اینکه روح بلند می‌شود، بدن به سرعت تنفس را متوقف و فوت می کند.

در سنت عامیانه باور بر این است که فرد متوفی باید به مدت هفت روز در خانه نگهداری شود تا از گرفتن روحی اشتباه توسط پیام‌آوران جهان زیرین جلوگیری شود، و درصورت بروز چنین اشتباهی امکان تصحیح باشد ــ دینگ شنگ‌هو حقیقت این اعتقاد را تأیید کرد.

در برخی موارد به دلیل تشابه اسمی یا دلایل دیگر اشتباهاتی رخ می‌داد، و روح نادرستی گرفته می‌شد. هنگامی‌که این اتفاق می‌افتاد، پادشاه جهنم فرستاده دیگری را برای بازگرداندن روح اشتباه به دنیای زندگان مامور می‌کرد. هرچند اگر بدن فیزیکی فرد قبلا در دنیای زندگان از نابود شده بود، هیچ راهی برای بازگرداندن آنها وجود نداشت.

یکی دیگر از موارد ذکر شده در این کتاب، مورد "وو یوهوا"، ساکن روستای پینگتان در هونان چین است که توسط پادشاه جهنم بعنوان فرستاده یین انتخاب شد. وو یوهوا به یاد آورد که در سن ۲۰ سالگی شروع به تجربه رویاهای عجیب کرد.

هرگاه مأموریتی می‌رسید، نجوایی در گوشش می‌شنید: «وقت رفتن است». اگر روز بود، تنها با شنیدن این صدا احساس خواب‌آلودگی شدیدی به او دست می‌داد. با تماس سوم ناگزیر به خواب عمیقی فرو می‌رفت. اگر شب بود یا خواب بود، یک تماس کافی بود تا روحش بدون تلاش از بدنش خارج شود.

می‌توانست بدن خود را در حالت خواب ببیند. سپس روحش بالا می رفت و با سرعتی باورنکردنی بر فراز کوه‌ها اوج می گرفت. همانطور که به پایین نگاه می‌کرد، کوه‌ها، رودخانه‌ها، روستاها و مزارع برنج را دید که در تاریکی محو از پشتش رد می شدند.

وو یوهوا یک ماموریت غیرعادی را که یک بعد از ظهر اتفاق افتاد، به یاد آورد. او می خواست به ملاقات پدر زن بیمارش برود که ناگهان صدای آشنا را شنید. تقریبا فورا به خواب عمیقی فرو رفت. در حالت خارج از بدنش، خود را در کنار سه فرستاده یین دیگر دید که وارد اتاقی شدند که در آن مأموریت داشتند روح یک مرد مسن را بیرون بکشند. هرچند پس از بیدار شدن در دنیای زندگان، از کشف هویت واقعی روحی که به تازگی گرفته بود، شوکه شده بود.

وقتی وو یوهوا بیدار شد، متحیر شد که فهمید کسی را که با چکش زده و با زنجیر آهنی او را کشید، کسی جز پدر زنش نیست. سریع برگشت تا دوباره نگاه کند - پدرزنش هنوز آنجا نشسته و در حال صحبت کردن بود. هرچند با بررسی دقیق‌تر، صورت او به طرز محسوسی تیره شده بود. وو یوهوا می‌دانست که پدرزنش تنها چند روز دیگر فرصت دارد. او به آرامی برادر زن هایش را کنار کشید زمزمه کنان به آنها گفت: «روح اصلی پدر رفته است. طبق تجربه من، او پس ‌فردا شب از دنیا می‌رود. در این روزهای پایانی، کنارش بمانید و بیرون نروید، در آخرین لحظات زندگیش با او باشید.»

وو یوهوا پس از چندین بار افشای اسرار مرگ، علیرغم نیت خوبش، ناخودآگاه یک تابو سخت را در وظایف یک فرستاده یین زیر پا گذاشت. در نتیجه او بارها به جهان زیرین برده شد و مورد مجازات شدید قرار گرفت: با اره از وسط نصف شد. پس از اجرای مجازات، وو یوهوا اجازه یافت به دنیای زندگان بازگردد و از خواب بیدار شد. در حالی که روح او در حین اره شدن کمی درد احساس می‌کرد، لحظه‌ای که به هوش آمد، تمام بدنش با درد و تب شدید به خود می پیچید. یکی دو روز طول کشید تا بهبود یابد.

هر دو فرستاده یین، "دینگ شنگ هو" و "وو یوهوا"، معتقد بودند که طول عمر یک فرد توسط سلامت جسمانی تعیین نمی‌شود، بلکه از قبل در کتاب مرگ و زندگی مقرر شده است. به عقیده آنها تنها راه افزایش عمر، اعمال نیک و جمع آوری فضیلت بود که می‌توانست پادشاه جهنم و قضاتش را به اعطای برکات و طول عمر اضافی ترغیب کند. همانطور که در تقویم یشم گرانبها نوشته‌شده است:

«شرورها ممکن است فورا نمیرند، چون هنوز فضیلت هایی را از زندگی گذشته خود دارند. هرچند هنگامی ‌که آن فضیلت تمام شود، مرگ فرا خواهد رسید. صالحان ممکن است فورا به سعادت نرسند، چون هنوز مصیبت‌های گذشته را تحمل می‌کنند. هرچند هنگامی‌که آن مصیبت‌ها حل شود، سعادت به دنبال خواهد داشت."

این بدان معناست که در این زندگی، برخی از افرادی که شرارت می کنند شاید همچنان عمرطولانی داشته باشند، چون در زندگی گذشته خود فضیلت زیادی انباشته‌اند. در همین حال، برخی از افراد خوش‌قلب ممکن است زودتر از دنیا بروند چون بار کارمای گذشته را به دوش می‌کشند. قانون علت و معلول به یک زندگی محدود نمی‌شود، بلکه در طول زندگی های بی شماری آشکار می‌شود. فقط قلمرو غیبی، حکمت را در اختیار دارد تا با انصاف و دقت مطلق قضاوت کند. باشد که بشریت با این حقیقت بیدار شود و زندگی با مهربانی، شفقت و عدالت را انتخاب کند، و آینده‌ای پر از صلح و فضیلت را تضمین کند.