از کتاب فیه ما فیه مولانا: فصل ۱۱ - گزیده های بیشتر

"هر که حسبة للهّ اگرچه دو چشم برهم زند آن ضایع نیست. فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ. الا چون اندرون تاریکست و محجوب، نمی بیند که چه قدر پیش رفته است، آخر ببیند. اَلدُّنْیَا مَزْرَعَةُ الآخِرَةِ. هر چه اینجا بکارد آنجا برگیرد."