تعادل درست نور بهشتی درون و مدیتیشن صوت پیشرفت معنوی به ارمغان می آورد

انجام مدیتیشن نور آسان تر و راحت تر است، اما مدیتیشن صوت کاملاً لازم است. به عنوان مثال اگر شما سه ساعت بر نور مدیتیشن میکنید، باید دو ساعت بر صوت مدیتیشن کنید. چون حداقل نسبتی که در خانه بین نور و صوت هست، یکساعت و نیم نور و یکساعت صوت است. پس اگر بیشتر مدیتیشن کنید، باید این نسبت را رعایت کنید، مثلاً اگر مدیتیشن نورتان سه ساعت باشد، مدیتیشن صوت تان باید دو ساعت باشد. چهار ساعت و نیم نور، سه ساعت صوت نیاز دارد. باید انرژی را مهار کنید. باید بگذارید که انرژی تمام راه را تا چشم سوم طی کند و بعد به چاکرایِ تاج روی سر شما برود. وگرنه اگر به قدر کافی روی صوت مدیتیشن نکنید، انرژی در یک جایی گیر میکند. شاید در چاکرای شبکه خورشیدی یا شاید هم در مرکز گلو گیر کند، ولی این انرژی باید بیرون بیاید و تمام راه را تا سر طی کند و بیرون برود و به گردش در آید. پس نسبت مدیتیشن صوت و نور بسیار، بسیار، بسیار مهم است. برای آرامش خودتان هم هست، نه فقط برای پیشرفت معنوی تان، برای داشتن زندگی آرام هم هست. همچنین برای رشد خرد، چون انرژی درون متعادل میشود.

منظورم این است که ما باید روی نور مدیتیشن کنیم، چون صوت درون بسیار اهمیت دارد. وگرنه انرژی مان متعادل نمیشود. بعد زندگی مان هم متعادل نمی شود. عدم تعادل به زندگی مان ضرر نمیزند، اما دیگر زندگی مان چندان متعادل نیست. بعد خیلی روان کارها را انجام نمیدهیم. پس مدیتیشن بر نور (درونی بهشتی) بسیار مهم است. اما مدیتیشن بر صوت (درونی بهشتی) نیز بسیار مهم است. مدیتیشن صوت باید همراه با مدیتیشن نور باشد تا بتواند قدرت بهشتی را تنظیم کند. وگرنه، شاید در یک جایی گیر کند... به سانسکریت به اینها چاکرا میگویند. یعنی مراکز انرژی ما. بهتر است که انرژی معنوی درون به چشم سوم یا بالای سر برود. اگر این انرژی در جاهای پایین تر مثلاً در چاکرای شبکه خورشیدی، چاکرای قلب یا چاکرای گلو گیر کند، چندان خوب نیست و باید بالا برود. مدیتیشن صوت آن را مجبور میکند که به بالا برود تا سطح ما بتواند بالاتر برود و بتوانیم از نظر معنوی پیشرفت کنیم.

وقتی به خانه میروید، باید به رهروان دیگر هم این چیزها را بگوئید. به همه اشخاص رابط بگوئید که به رهروان یادآوری کند تا در زمان مدیتیشن گروهی و در خانه، بیشتر کوان یین انجام دهند. شاید لازم باشد که یک "هوفا" (محافظ دارما) یک زنگ کوچک بیاورد. به همه بگوئید که مدیتیشن کنند- بعد از نور باید به مدت یکساعت و تا به صدا در آمدن زنگ روی صوت مدیتیشن کنید. حداقل یکساعت. بعد از یکساعت زنگ به صدا در می آید و بعد متوجه میشوید که یکساعت شده. اما اگر میخواهید بیشتر کوان یین (مدیتیشن صوت) انجام دهید، باید با مدیتیشن نور (کوان کوانگ) همخوانی داشته باشد.

گفتم وقتی به خانه بازگشتید، به دیگران هم بگوئید که بیشتر روی صوت مدیتیشن کنند و تعادل آن را با نور برقرار سازند. در خانه بعد از مدیتیشن بر نور (درونی بهشتی) میتوانید ساعت زنگدار بگذارید. طوری تنظیم کنید که حداقل یکساعت بعد زنگ بزند و بدانید که حداقل یکساعت روی صوت (درونی بهشتی) مدیتیشن کرده اید. وگرنه، ما فقط مدتی می نشینیم و فکر میکنیم که یک ساعت گذشته است. این هم خوب نیست که مدام به ساعت نگاه کنیم.

اما باید ابتدا نور (درونی بهشتی) را انجام دهید. باید ابتدا نور را انجام دهید. اسامی مقدس را تکرار کنید و بعد، صوت (درونی بهشتی) را انجام دهید. خوب است، اگر وقت ندارید که کل نور را که یک ساعت و نیم است، انجام دهید، اما وقت دارید که شاید... مثلاً یکساعت وقت دارید، پس چهل دقیقه روی نور مدیتیشن کنید و بعد ۲۰ دقیقه روی صوت. مثلاً اینطوری است، کمی و بیش متناسب هستند. اگر زیاد وقت ندارید، ابتدا اسامی مقدس را ذکر بگوئید. شاید فقط ۱۵ دقیقه وقت داشته باشید، پس اسامی مقدس را تکرار کنید و بعد روی صوت مدیتیشن کنید. اسامی مقدس را به مدت ۱۰ دقیقه بگوئید و بعد ۵ دقیقه مدیتیشن صوت انجام دهید.