รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
และนั่นคือวิธีที่ คุณเมตตาต่อตัวเอง นั่นคือวิธีที่คุณวางแผน ชีวิตที่สวยงามทั้งในปัจจุบัน และอนาคตและสำหรับ คนอื่น ๆ รอบตัวคุณ – เพื่อลูก ๆ หลาน ๆ เหลน โหลน ของคุณ เพื่อชนรุ่นต่อ ๆ ไปจาก เผ่าของคุณ ครอบครัวของคุณ […]
ฉันคิดถึงช่วงเวลาในหิมาลัย และหาวฉาจริง ๆ หาวฉาเป็นพื้นที่ภูเขา ในไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ที่ซึ่งฉันเคยไปเข้าฌาน ไม่ว่าจะคนเดียวหรือกับ ผู้พำนักสองสามคน จากนั้น บางครั้งฉันก็พา ผู้พำนักทั้งหมด ในเวลานั้น ไปกับฉันด้วย: เราก็ตั้งเต็นท์ ไว้ริมฝั่งแม่น้ำ และเราใช้ชีวิต เรียบง่าย เรียบง่ายมาก […] ดังนั้น สองสถานที่นี้ ฉันคิดถึงมาก ๆ ฉันหวังว่าฉันจะได้ใช้ชีวิตอย่างนั้นอีก เมื่อใดก็ตาม และยังมีอีกที่หนึ่ง ฉันชอบอเมริกา – ภูเขาแห่งหนึ่ง ในซานโฮเซ แคลิฟอร์เนีย และภูเขานั้น เป็นที่เดียวที่ยังมีต้นไม้ พืชต่าง ๆ และดอกไม้ป่าอยู่ ที่เบ่งบานอย่างสวยงามมาก ในฤดูใบไม้ผลิ […]ฉันรักสถานที่นั้นมาก ๆ ทุกคืน เราแค่ทำ เตาผิงไฟเล็ก ๆ ด้วย หินสามก้อน แล้วเก็บ ไม้แห้งแถวนั้น มาทำอาหารวีแกน แล้วเราอาศัยอยู่ในรถพ่วง มือสอง มือสี่ มือห้า และมีบ่อน้ำเล็ก ๆ บนภูเขาลูกนั้น มันอยู่หน้าทะเลสาบเช่นกัน ซึ่งเป็นแหล่งน้ำ ให้กับเมืองนั้น ฉันรักที่นั่นมาก ๆ จริง ๆ […] สถานที่สองสามแห่งนี้ ฉันอยากอยู่ที่นั่นไปตลอดกาล เพราะไม่มีใครอยู่รอบ ๆ – มีแค่คุณ ภูเขา ชาวนก ต้นไม้ และแหล่งน้ำเล็ก ๆ สักแห่ง ตอนนี้มันต่างไปอย่างสิ้นเชิงในเวลานั้น การเงินของฉันมีจำกัด เสบียงอาหารและเสื้อผ้าของเรา ทุกอย่างก็มีจำกัดในตอนนั้น แต่ฉันมีความสุขที่สุด ตอนนี้ฉันสามารถมีทุกสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันสามารถส่งของ มาให้ตัวเองได้ ถ้าฉันต้องการ แต่ฉันไม่สนุก ขนาดนั้นอีกต่อไป และฉันก็กินง่ายมาก ๆ แม้แต่ข้าวกล้อง งา เกลือ และถ้าเป็นผักบางชนิด ก็ควรเป็นผัก ประเภทที่ไม่เจ็บปวด และถ้าเป็นผลไม้ก็แค่เมลอน แตงกวา - เท่านั้นเอง ไม่มีอาหารปกติ ที่มนุษย์มักจะบริโภคอีกต่อไป ไม่มีส้ม ไม่มีแอปเปิ้ลฉันไม่ซื้อน้ำผลไม้ด้วยซ้ำ เพราะว่ามันใช้ งานเยอะมากข้างนอกนั่น เพื่อผลิตน้ำผลไม้ ฉันก็เลยกินเมลอน ถ้าฉันมี และแม้แต่เปลือกของเมลอน ฉันก็เอาไปดอง ฉันก็มีผักด้วย ถ้าฉันอยากกิน ฉันก็กินมันได้ เพื่อความสดใหม่ คุณเพียงแค่ใส่น้ำ เกลือ น้ำส้มสายชู และน้ำตาลเล็กน้อย และเปลือกคุณหั่น เป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วใส่ลงในขวด หรือภาชนะแก้ว แล้วคุณทิ้งมันไว้ในตู้เย็น สักสาม สี่วัน หรือนานถึงหนึ่งสัปดาห์ก็ได้ คุณกินมันได้ สด อร่อยมาก ๆดังนั้น เราจึงไม่จำเป็นต้อง สร้างขยะฝังกลบเป็นจำนวนมาก นอกจากนี้เปลือกยัง มีคุณค่าทางโภชนาการมาก มีคุณค่าทางโภชนาการมากกว่าเนื้อ ในเมลอน เพราะเวลาคุณกินเมลอน คุณสามารถนำเปลือก มาทำเป็นผักดอง และนั่น ก็เป็นอาหารจำนวนมากแล้ว ถ้ามันสะดวก คุณสามารถซื้อเมลอนเหล่านี้ กินเนื้อข้างใน และเอาเปลือกไปดอง เป็นผักประจำวันของคุณ มันเยอะมาก ฉันเลยไม่ต้องซื้อ อะไรมากมาย นั่นก็หรูหรามากอยู่แล้ว และชีวิตก็จะมีความสุข มากขึ้นด้วยวิธีนี้ คุณไม่จำเป็นต้อง ซักล้างหรือทำอาหารเป็นจำนวนมาก หรือสร้างขยะจำนวนมาก เพราะทุกวันนี้ ผู้คนส่งขายของต่าง ๆ ที่แพ็คใส่ถุงพลาสติกอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ และนั่นก็ทำให้เกิดขยะมากมาย ในที่สุดเพราะฉันเดาว่ามันยังคงเป็น ความเสี่ยงในการแพร่ระบาด และ ความเสี่ยงอื่น ๆ ของการเจ็บป่วย เช่น แม้กระทั่งไข้หวัดนกในปัจจุบัน ก็แพร่กระจายไปทั่วแล้ว และการเจ็บป่วยแปลก ๆ หรือการเจ็บป่วยเก่า ๆ อื่น ๆ อีกมากมายกำลังกลับมาอีกครั้ง ดังนั้นเมื่อพวกเขา ตอนที่พวกเขาส่ง ก็จะห่อสิ่งของ พวกเขาฆ่าเชื้อผัก แล้วห่อด้วยพลาสติกเพื่อให้ ถูกสุขอนามัยสำหรับคุณ ดังนั้นในสถานการณ์เช่นนี้ เราจึงผลิตขยะมากเกินไป สำหรับสถานที่ฝังกลบ และสิ่งแวดล้อม และทำให้ทางน้ำอุดตัน และปนเปื้อนในแม่น้ำ – น้ำทุกชนิดทุกที่ ในปัจจุบัน แหล่งน้ำจำนวนมาก มีการปนเปื้อน ด้วยสารเคมีตลอดกาล ไมโครพลาสติก และสรรพสิ่งที่อันตรายทุกชนิด น้ำไม่บริสุทธิ์เหมือนแต่ก่อน เหมือนในสมัยพุทธกาล แต่ถึงแม้ในสมัยพุทธกาล พระภิกษุก็ได้รับคำแนะนำ ให้ใช้ผ้ากรองน้ำ เพื่อไม่ให้หนอน หรือแมลงตาย ในการปรุงอาหารและแม้ว่าพระภิกษุจะดื่ม นมบ้างในขณะนั้น นมนั้นก็ได้มาอย่างมีมนุษยธรรม คุณก็รู้เรื่องนั้น คนรวยบางคนมี ชาววัว ชาววัวตัวผู้ หรือชาวแกะ และพวกเขาแค่รีดนม ด้วยมือของพวกเขา อ่อนโยนมากและแค่เพียงพอ สำหรับใช้สำหรับครอบครัว หรือเล็กน้อยสำหรับหมู่บ้าน ไม่เหมือนที่เราผลิตกัน เป็นจำนวนมากในทุกวันนี้โดย มีเครื่องจักรทุกชนิดติดอยู่ กับอกของชาววัวผู้น่าสงสาร ดูดนมออกทั้งหมด แล้วเราก็แยกลูกน้อยของพวกเขาไป กินลูกของพวกเขาด้วยซ้ำ!โอ้ พระเจ้า ความรุนแรงของเราไม่มีที่สิ้นสุด ฉันไม่รู้ว่าใจคน ส่วนใหญ่จะทนกินทั้งหมดนี้ ได้อย่างไร ถ้าพวกเขารู้จริง ๆ ว่า เนื้อ (ชาวสัตว์) ทำอย่างไร และทำจากอะไร พวกเขาแค่เห็นแพ็คเกจ พวกเขานึกภาพไม่ออก ว่าชาววัวต้องทนทุกข์ ดิ้นรน เตะ ตอนถูกฆ่า ถูกหรือเชือดคอ หรือลูกวัวถูกแยกจากแม่ ร้องไห้ตลอดทาง และจะถูกสับเป็น เนื้อลูกวัวของคุณ พวกชาวปลาทั้งหลายก็ กระโดดหายใจกระหืดกระหอบ ในอวน หรือ ถูกจับเป็น ๆ ถูกเก็บไว้เป็น ๆ แล้วถูกสับหัว เพื่อกินทั้งเป็น โอ้ พระเจ้า คุณรู้ไหม ว่ามีสิ่งอื่นอีกมากมายเช่นนั้น ชาวปู และชาวกุ้งล็อบสเตอร์ ก็กรีดร้องเมื่อคนโยน พวกเขาลงในน้ำเดือด เพื่อต้มทั้งเป็น ๆ และชาวกุ้งทั้งหมดยังคง กระโดดขณะถูกต้มอยู่ พูดถึงเรื่องนี้แล้ว มันก็แย่มากสำหรับหัวใจ ฉันไม่ต้องการ แต่ฉันต้องเตือนผู้คน ว่านี่คือข้อเท็จจริง ความจริงก็เป็นเช่นนั้น ความจริงก็คือ เนื้อ เนื้อสัตว์ที่ คุณยัดเข้าปาก นั้นมาจากความทุกข์ทรมาน และความเจ็บปวดอันแสนสาหัส ของสิ่งมีชีวิตผู้บริสุทธิ์ ที่ไม่ได้ทำอันตรายแก่คุณเลย พูดถึงเรื่องนี้ แล้วบีบหัวใจจริง ๆเมื่อวาน ฉันทนไม่ไหว เห็นความทุกข์มากมาย ทั้งกายภาพและไม่ใช่กายภาพ คุณสามารถเห็นมันในใจคุณได้ แม้ว่าคุณจะไม่ได้ดูทีวีก็ตาม เพราะจิตวิญญาณของคุณเป็นอิสระ คุณสามารถท่องไปรอบ ๆ และ มองไปทุกที่ที่คุณต้องการ บางครั้งฉันก็ต้องปิดมันทั้งหมด มิฉะนั้น ฉันจะมีชีวิตอยู่ไม่ได้ เมื่อวานนี้ ฉันเจ็บปวดและ ทรมานมากเมื่อเห็นความโศกเศร้า มากเกินไปในโลกนี้ ปกติแล้วฉันจะไม่อธิษฐานต่อพระเจ้า เพื่อสิ่งใดเพื่อตัวฉันเอง แต่เมื่อวานฉันต้องทำ ฉันต้องคุกเข่าลงแล้วพูดว่า "ได้โปรดเถอะ ได้โปรด เพื่อประโยชน์ของฉัน ได้โปรด หยุดเรื่องทั้งหมดนี้ อย่าลงโทษฉัน ด้วยความทุกข์ทั้งหมดนี้ที่ฉันต้องเห็น ฉันต้องรู้สึก ฉันต้องรู้” มันแย่มาก ฉันไม่สามารถทนได้แต่ เห็นไหม เรา คือผู้สร้างทั้งหมดนี้ เราเป็นอาจารย์ ที่สามารถหยุดเรื่องทั้งหมดนี้ได้ ดังนั้น ฉันเพียงขอร้อง ทุกคนในโลกนี้: โปรดเมตตาตัวเอง เพราะถ้าคุณอยากจะ เมตตาตัวเองจริง ๆ ก็จงเมตตาต่อผู้อื่นด้วย หยุดทุกความทุกข์ทรมาน เพื่อชาวสัตว์และ มนุษย์ในสงคราม และนั่นคือวิธีที่ คุณเมตตาต่อตัวเอง นั่นคือวิธีที่คุณวางแผน ชีวิตที่สวยงามทั้งในปัจจุบัน และอนาคตและสำหรับ คนอื่น ๆ รอบตัวคุณ – เพื่อลูก ๆ หลาน ๆ เหลน โหลน ของคุณ เพื่อชนรุ่นต่อ ๆ ไปจาก เผ่าของคุณ ครอบครัวของคุณ โปรดมีเมตตาต่อตัวเองฉันขอโทษที่ได้บอกคุณทั้งหมดนี้ ฉันแค่พูดตามที่มันเป็นไป อะไรก็ตามที่มา ฉันไม่เขียนอะไรลงไป ฉันไม่มีใคร เขียนให้ฉัน ฉันไม่มีใคร ใช้เครื่องบอกบท หรือโน้ต หรืออะไรเลย ฉันพูดใส่ เครื่องบันทึกเท่านั้น ฉันใช้สองอัน เผื่ออันนึงเสีย หรือฉันอาจจะ ลืมบันทึกอีกอันนึง มันก็เกิดขึ้นอย่างนั้นบางครั้ง ฉันเลยใช้สองอัน เผื่อ อันนึงใช้ไม่ได้ อีกอันก็อัดต่อไปPhoto Caption: การดำรงอยู่แต่ละครั้งย่อมมีเวลา ของมันเอง! ทำให้ดีที่สุด
