ฉันมีเรื่อง จะคุยเกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ของเรา กับธรรมชาติถูกทำลายแต่ ความสัมพันธ์สามารถเปลี่ยนแปลงได้ วิกฤตสภาพภูมิอากาศ วิกฤตทางนิเวศวิทยา และวิกฤต สุขภาพ พวกมันทั้งหมดเชื่อมโยงกัน เราไม่เห็นการเชื่อมโยง ระหว่างพวกมันอีกต่อไป ฉันชื่อเกรียตา ทืนแบร์ย และฉันต้องการ เชื่อมโยงจุดต่าง ๆ

นาซ่าและ องค์การอวกาศยุโรป ได้ปล่อยภาพถ่ายดาวเทียม แสดงให้เห็นว่าไฟป่า ได้แพร่หลายเพียงใดอยู่ในขณะนี้ โซนไฟ จะแสดงเป็นสีแดง เช่นเดียวกับใกล้เปลวไฟ ในแคลิฟอร์เนีย ภาพนี้ แสดงให้เห็นถึงไฟป่ารุนแรง ในอเมริกาใต้ และแอฟริกา มันเป็นคำเตือนจากอวกาศ: โลกกำลังลุกไหม้เร็วขึ้น กว่าพวกเราหลายคนตระหนัก

คลื่นความร้อนมรณะ ไฟป่าทำลายเมืองต่าง ๆ ของสหรัฐฯ และป่าในกรีกและไซบีเรีย แผ่นน้ำแข็งละลายของกรีนแลนด์ น้ำท่วมครั้งใหญ่ของเยอรมนี โลกตกอยู่ในอันตราย ใกล้กับภาวะโลกร้อน ที่หนีไม่พ้น และแน่นอน เกิดจากมนุษย์ เว้นแต่การปล่อยมลพิษ ลดลงอย่างมาก อุณหภูมิโลกเฉลี่ยมีแนวโน้ม ที่จะผ่านเกณฑ์ 1.5 องศาเซลเซียส ภายใน 20 ปี

ธาตุหายาก (REE) โลหะหนักอ่อน สีขาวเงิน 17 ชนิด ที่มีบทบาทสำคัญ ในการทำส่วนประกอบที่จำเป็น สำหรับสมาร์ตโฟน คอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ อื่น ๆ อีกมากมาย อย่างไรก็ตาม การขุดREE อาจทำให้เกิดปัญหา ต่อสิ่งแวดล้อม และเพื่อสุขภาพของมนุษย์ เนื่องจากปริมาณสารพิษ และกัมมันตภาพรังสีจำนวนมาก ที่เกิดจาก การสกัดร่วม ของโลหะกัมมันตภาพรังสี ทอเรียมและยูเรเนียม

สภาพอากาศสุดขั้ว ครั้งหนึ่งถือว่าหายาก หรือไม่เคยมีมาก่อน กำลังกลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้น คลื่นความร้อนที่รุนแรง เกิดขึ้นเพียงครั้งหนึ่ง ทุก ๆ 50 ปีอยู่ในขณะนี้ เกิดขึ้นอย่างคร่าว ๆ หนึ่งครั้งต่อทศวรรษ พายุหมุนเขตร้อน กำลังแข็งแกร่งขึ้น และบริเวณดินแดนส่วนใหญ่เห็น ฝนหรือหิมะตกมากขึ้นในหนึ่งปี ภัยแล้งกำลังเกิดขึ้น บ่อยขึ้น 1.7 เท่า และฤดูกาลแห่งไฟก็กำลังมาเยือน ยาวนานและเข้มข้นขึ้น

คุณรู้หรือเปล่าว่า เหมืองทองเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรม ที่ทำลายสิ่งแวดล้อม มากที่สุดในโลก? การทำเหมืองทองคำ ได้ทำลายภูมิประเทศ ปนเปื้อนแหล่งน้ำ และมีส่วนทำให้เกิด การทำลายระบบนิเวศที่สำคัญ

การทำเหมืองแร่ที่ไม่มีการควบคุม มีศักยภาพที่จะปลดปล่อย สารอันตราย ลงไปในดิน อากาศ และน้ำ ปัญหาสิ่งแวดล้อม อาจรวมถึงการพังทลายของดิน และการปนเปื้อน สูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ และมลพิษทางน้ำผิวดิน อันเนื่องจากการใช้สารเคมี ในกระบวนการทำเหมือง

ยิ่งฉันมีของน้อยลง ฉันยิ่งรู้สึก มีความสุข ฉันรู้สึกเป็นอิสระมากขึ้น หงุดหงิดน้อยลง ภาระน้อยลง และเรื่องที่ต้องกังวลน้อยลง ของใช้จำเป็นเท่านั้น ของจำเป็นนิดหน่อยเท่านั้น แล้วฉันรู้สึกดั่ง ฉันเป็นผู้ควบคุมโลกของฉัน

หลังจากที่เห็น สารคดีหลายเรื่อง เราก็กังวลว่า เราจะฝากโลกแบบไหน ไว้ให้ลูก ๆ ของเรา และเราต้องการทำให้ดีขึ้น ดังนั้น เราจึงตั้งปณิธานปีใหม่ แล้วเราสามารถไปได้ จากการมี ถังขยะขนาดใหญ่นั้นต่อสัปดาห์ เป็นถังน้อยนี้ต่อสัปดาห์

วันที่ 30 - สวมใส่ขยะทั้งหมดของฉัน ผมเคยอยู่ เหมือนคนอเมริกันทั่วไป สำหรับเดือนที่ผ่านมา ในมหานครนิวยอร์ก กิน ซื้อของ บริโภคเหมือน พวกเราหลายคนคุ้นเคย ด้วยข้อยกเว้นใหญ่ประการหนึ่ง ผมได้ใส่ ขยะทุกชิ้นอัน ที่ผมสร้างทุกที่ ที่ผมไป

การปลูกป่าแบบวีแกน คือการปลูกป่า (ที่ดิน) เพิ่มเติมที่มีอยู่ โดยเปลี่ยนมาเป็นวิถีวีแกน อาหารอเมริกันมาตรฐาน ต้องใช้ที่ดิน มากกว่าอาหารวีแกน 10 ถึง 13 เท่า ดังนั้น หากเราเปลี่ยนมารับประทาน อาหารวีแกน เราจะเพิ่มพื้นที่ว่าง 35% ของพื้นที่ที่ใช้งานได้บนโลก

หากคุณตัดไม้ทำลายป่าจนเหลือศูนย์ จากนั้น คุณกำลังทำลายประเทศ คุณไม่สามารถ นับมูลค่าของต้นไม้ได้ คุณไม่สามารถจินตนาการได้ว่า อันตรายมากแค่ไหน ที่ สามารถเกิดขึ้นได้ในทุ่งหญ้าสะวันนา เมื่อคุณโค่นต้นไม้ ในขณะที่ เมื่อคุณปลูกต้นไม้หนึ่งต้น คุณสามารถเห็นประโยชน์ได้แล้ว

นี่คือจำนวนพื้นที่ ที่ถูกใช้เพื่อเลี้ยงปศุสัตว์: 45% ของมวลแผ่นดินทั้งหมด บนโลก มันไร้ประสิทธิภาพอย่างมาก คุณสามารถผลิต โปรตีนจากพืชได้มากขึ้น 15 เท่า จากเนื้อสัตว์ ในพื้นที่ใดก็ได้

ตอนนี้เป็นคำเตือนที่น่ากลัวเกี่ยวกับ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ตามรายงานใหม่ ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า เรามีจนถึง ปี 2030 เพื่อหลีกเลี่ยงความหายนะ นอกจากนี้ ยังกล่าวว่า หากมีการ เปลี่ยนแปลงอย่างไม่เคยปรากฏ ไม่ได้ทำและทำโดยเร็ว จะไม่สามารถย้อนกลับ ความเสียหายต่อโลกได้

สภาพแวดล้อมเป็นเหมือน เส้นทางของโดมิโน โดยที่องค์ประกอบที่ขึ้นอยู่ทั้งหมด จะได้รับผลกระทบด้วยความเร็ว เหนือจินตนาการของเรา บทบาทของ อุตสาหกรรมแฟชั่น ในผลของโดมิโนนี้?

การออกแบบแฟชั่นที่น่าทึ่ง สิ่งประดิษฐ์ที่ไม่น่าเชื่อ และนวัตกรรมแฟชั่นเชิงนิเวศ กำลังช่วยโลกของเรา ในรูปแบบที่สวยงามและทันสมัย

เมื่อเกิดวิกฤตภัยแล้งและน้ำ กำลังแพร่กระจายอย่างเงียบ ๆ ทั่วโลก ส่งผลกระทบ 44% ของประชากรโลก แม้กระทั่งก่อให้เกิดความขัดแย้ง ในบางพื้นที่ อุตสาหกรรมปศุสัตว์ กำลังทำให้ น้ำจืดอันมีค่าของเราเสียไปมาก

ขาดแคลนน้ำ เป็นปัญหาร้ายแรง เพราะไม่มีน้ำเพียงพอ เราไม่สามารถปลูกอาหารได้ สภาเศรษฐกิจโลกประมาณว่า ถ้าเราดำเนินการต่อ กับแนวโน้มปัจจุบัน สองในสามของโลก จะเครียดน้ำ หมายถึงขาดแคลนน้ำ ภายในปี 2030 เพียงกว่าทศวรรษ

หากเราไม่เปลี่ยนแปลง การแพร่พันธุ์ของภัยพิบัติ วิธียั่วยุของเรา เมื่อนั้นภัยพิบัติจะไม่สิ้นสุด ฉันก็น้ำตาไหลทุกครั้ง ที่มีภัยธรรมชาติ ทุกที่ในโลก หัวใจของฉันปวดร้าว เพราะความทุกข์ยากของประชาชน

นักวิทยาศาสตร์ แสดงความกังวลว่า ตัวอย่างเช่น ถ้าน้ำมหาสมุทรยังคงอุ่น ปลาบางชนิดที่เพศ ถูกกำหนดโดยอุณหภูมิ อาจสูญพันธุ์ได้ เพราะมีเพียงเพศเดียว จะถูกผลิตขึ้น