สภาพแวดล้อมเป็นเหมือน เส้นทางของโดมิโน โดยที่องค์ประกอบที่ขึ้นอยู่ทั้งหมด จะได้รับผลกระทบด้วยความเร็ว เหนือจินตนาการของเรา บทบาทของ อุตสาหกรรมแฟชั่น ในผลของโดมิโนนี้?

การออกแบบแฟชั่นที่น่าทึ่ง สิ่งประดิษฐ์ที่ไม่น่าเชื่อ และนวัตกรรมแฟชั่นเชิงนิเวศ กำลังช่วยโลกของเรา ในรูปแบบที่สวยงามและทันสมัย

เมื่อเกิดวิกฤตภัยแล้งและน้ำ กำลังแพร่กระจายอย่างเงียบ ๆ ทั่วโลก ส่งผลกระทบ 44% ของประชากรโลก แม้กระทั่งก่อให้เกิดความขัดแย้ง ในบางพื้นที่ อุตสาหกรรมปศุสัตว์ กำลังทำให้ น้ำจืดอันมีค่าของเราเสียไปมาก

ขาดแคลนน้ำ เป็นปัญหาร้ายแรง เพราะไม่มีน้ำเพียงพอ เราไม่สามารถปลูกอาหารได้ สภาเศรษฐกิจโลกประมาณว่า ถ้าเราดำเนินการต่อ กับแนวโน้มปัจจุบัน สองในสามของโลก จะเครียดน้ำ หมายถึงขาดแคลนน้ำ ภายในปี 2030 เพียงกว่าทศวรรษ

หากเราไม่เปลี่ยนแปลง การแพร่พันธุ์ของภัยพิบัติ วิธียั่วยุของเรา เมื่อนั้นภัยพิบัติจะไม่สิ้นสุด ฉันก็น้ำตาไหลทุกครั้ง ที่มีภัยธรรมชาติ ทุกที่ในโลก หัวใจของฉันปวดร้าว เพราะความทุกข์ยากของประชาชน

นักวิทยาศาสตร์ แสดงความกังวลว่า ตัวอย่างเช่น ถ้าน้ำมหาสมุทรยังคงอุ่น ปลาบางชนิดที่เพศ ถูกกำหนดโดยอุณหภูมิ อาจสูญพันธุ์ได้ เพราะมีเพียงเพศเดียว จะถูกผลิตขึ้น

เพราะการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ 20 กว่าล้านคน ถูกย้ายไปแล้ว ในฐานะ "ผู้ลี้ภัยจากสภาพภูมิอากาศ" นักวิทยาศาสตร์ยังกังวลเกี่ยวกับ ก๊าซมีเทนหลายพันล้านตัน ที่อยู่ใต้การละลายในขณะนี้ ของชั้นดินอาร์กติกเยือกแข็ง และมหาสมุทรที่ร้อนระอุ

ฉันเลือกที่จะเดินตามเส้นทาง ของความห่วงใย และความกรุณา และความเมตตา และนั่นนำฉัน บนเส้นทางนี้ของ เลือกวิถีวีแกนและ เลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายมาก และเลือกใช้ชีวิตในแบบ ที่พูดตรงไปตรงมา สำหรับสิ่งที่ฉันใส่ใจ

ขณะนี้เราประสบปัญหา สภาพอากาศแปรปรวนอย่างรุนแรง ทิศตะวันตกลุกเป็นไฟ มีน้ำท่วมจำนวนมาก มีสุดยอดพายุ วาตภัย เหนือสิ่งอื่นใด ที่เราเคยมีประสบการณ์ ฉะนั้น จึงมีการหยุดชะงัก ของดาวเคราะห์มากมาย ที่กำลังเกิดขึ้น เพราะวิถีมนุษย์โดยรวมของเรา

และตอนนี้เรามีแม้แต่น้ำท่วม ฝนตกหนัก และดินถล่ม ในหลาย ๆ ที่ และภัยพิบัติจากตั๊กแตน ในหลาย ๆ แห่ง ผึ้งลดลง ยังมีภัยแล้งทุกหนทุกแห่ง และเกษตรกร – หมดหนทาง ไม่มีใครสามารถช่วยพวกเขาได้ มันน่าเป็นห่วงสำหรับโลกของเรา บางคนเป็นห่วงว่า เนื่องจากทั้งหมดนี้ เราจะขาดแคลนอาหาร

ผมคิดว่า ผู้คนควรเห็น ภัยพิบัติเหล่านี้เป็นคำเตือน มันเป็นสัญญาณเตือน บอกเราว่า "ตื่นขึ้น! ตื่นขึ้น! ตื่นขึ้นเร็ว!” เราทำได้ดีที่สุดเท่านั้น ที่จะช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ ทางร่างกาย จิตวิญญาณ และอารมณ์ เราช่วยพวกเขาได้เพียงเล็กน้อย เท่านั้นและปลอบโยนพวกเขา ในช่วงเวลาที่เกิดภัยพิบัติ

ฉันคิดว่า หรับเขา (ไมค์) เมื่อเขาตัดสินใจว่า เขาไม่ต้องการ ฆ่าสัตว์อีกต่อไป มันก็แค่ “แค่นั้นเอง” เขาไม่สามารถทำได้อีกต่อไป ในใจของเขา เขารู้ว่า นั่นเป็นสิ่งที่ผิดที่ต้องทำ และเขาไปต่อไม่ได้ ท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ “มอบรางวัลด้วยความสรรเสริญ ทั้งคุณไมเคิล ลานิแกน และคุณอีดิธ บาราแบช เป็นรางวัลวีรบุรุษโลกจรัสแสง ด้วยความขอบคุณและความรัก สำหรับคุณทั้งสอง ผู้เกี่ยวข้องทุกคน และชีวิตอันมีค่าทั้งหมด ที่ค

ฉันคิดว่า การแสดงให้คนอื่นเห็นว่า ใครบางคนอย่างคนเลี้ยงวัว ที่อยู่ในธุรกิจ ขายเนื้อสัตว์มาหลายปีแล้ว ถ้ามีคนแบบนั้น สามารถเปลี่ยนแปลงได้ และสามารถ ทำตามสัญชาตญาณของพวกเขาได้ แล้วใคร ๆ ก็ทำได้ นั่นเป็นหลักสำคัญ สำหรับฉัน

ในขณะที่เขาทำงานกับเธอ เขากำลังคิดว่า เจ้าเล่ห์แค่ไหน ที่จะมอบความรักมากให้กับลูกวัวตัวนี้ และความห่วงใยมากแล้ว ในสองปี เขาจะต้องไปส่งเธอ ไปที่ร้านขายเนื้อ และฆ่าเธอ

ผมใช้เงิน 12 เหรียญสหรัฐต่อวัน และคุณสามารถทำคำนวณ ได้ว่ามีค่าใช้จ่ายเท่าไร ในหนึ่งเดือนหรือหนึ่งปี สิ่งที่ผมใช้ในหนึ่งปี ก็เหมือนกับบางคน ใช้จ่ายในสองสัปดาห์ ในวันหยุด ดังนั้น คุณต้องจำนั่นไว้

Our special guest on today’s program, Sebastian Guttman, is an environmentalist and vegan athlete from Germany who has chosen to use a zero-emissions form of travel with his selfmade bamboo bicycle. A champion of sustainable travel, Mr. Guttman has traveled to approximately 30 countries over the past two-and-a-half years, and plans to pause his bicycle tour during the COVID-19 pandemic. "I would h

การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน เป็นเรื่องของการดูแลความเป็นอยู่ที่ดี ทางเศรษฐกิจของผู้คน เป็นการดูแล มรดกและวัฒนธรรมของพวกเขา และยังเกี่ยวกับ การดูแลสิ่งแวดล้อม เพื่อว่าเราคอยให้ สามสิ่งนี้ทำงานร่วมกัน เพื่อประโยชน์ของชุมชน

ฉันปวดใจ กับความทุกข์ของคน ฉันรู้สึกถึง สิ่งที่พวกเขารู้สึก แต่เราสามารถหยุด ภัยพิบัติได้ครั้งเดียวและตลอดไป โดยจัดการที่รากของปัญหา นั่นคือโดยการหยุด การฆ่ามนุษย์ และการสังหารหมู่ ชีวิตสัตว์ที่ไร้เดียงสา

ขณะที่ไวรัสโคโรนา กำลังเฟื่องฟูในด้านหนึ่ง ซึ่งในอีกด้านหนึ่ง ฝูงตั๊กแตน กำลังทำลายพืชผล คนของประเทศ เป็นห่วงกังวล เมื่อเร็ว ๆ นี้ แมลงที่มาอย่างเงียบ ได้เริ่มโจมตีอีกครั้ง ล่าสุดเมื่อเร็ว ๆนี้ ได้ผ่าน คุรุครามแห่งหรยาณา

คือว่า มันเป็นสัดส่วนที่ มากมายมหาศาล ตั๊กแตนทะเลทรายกำลังกัดกิน ทางของพวกมันในพื้นที่ส่วนใหญ่ ของแอฟริกาตะวันออก และนับเป็นการระบาด ครั้งเลวร้ายที่สุดในบางประเทศ ในรอบ 70 ปี