Buddyjskie opowieści: „500 żebraków”17 sierpnia 2015 roku.

Wszystkie opowieści, które wam czytam, są dla waszej praktyki. Tak, by pamiętać, by zachęcić was do medytacji. To nie tylko zabawna opowieść, bo tu jesteście, i do śmiechu. Oczywiście, to dobrze, że się relaksujemy podczas nauki. Ale to jest poważne. Relaksujące, ale poważne. Musicie to wszystko zapamiętać i dalej kontynuować czytanie, słuchanie, tak byście w domu utrzymywali się na tej samej ścieżce, na prostej drodze. Utrzymujcie swój umysł czysty i zdeterminowany. Nie tylko, w porządku, przyjeżdżacie tutaj, Mistrzyni czyta zabawną historię, a potem zapominacie to. To nie tak. To jest zabawne, abyście mogli ją lepiej przyswoić. Ale nie zapominajcie, nie zapominajcie.

Nie zapominajcie przykładu starożytnych praktykujących. Nie zapominajcie o swoim ślubowaniu. Kiedy przyszliście, chcieliście zostać wyzwoleni, chcieliście stać się Buddą. Może nie teraz, ale chcecie. Chcecie być oświeceni, mądrzejsi, mądrzejsi, inteligentniejsi. Abyście mogli pomóc światu, pomóc sobie, krewnym, przyjaciołom i sobie. Tego właśnie chcieliście. Nie przestawajcie więc o tym myśleć, nie pozwólcie, by cokolwiek was rozpraszało. Możecie mieć zawarte małżeństwo, możecie mieć męża czy żonę, nic nie mówię. Tylko nie zapominajcie o szlachetnym ideale, z którym przyszliście na inicjację.