“Та хэдий чинээ амар амгалан байна, дэлхий төдий чинээ амгалан байна” 11 цуврал лекцийн 4-р хэсгийг

Анх намайг гарч ирэхэд тэд үргэлж намайг тэврэхийг хүсдэг байв. Тэвэрч чадахгүй бол хөлөөс минь бариад авна. Заримдаа хэдэн цаг өнгөрсөн ч би тэднийг тэвэрч дуусаагүй байдаг. Бүгд л тэврэхийг хүснэ. Би, “Нэг секунд тэврээд л яваарай.” гэсэн. Гэтэл тэд удаан тэврээд больдоггүй. Зарим нь жаахан ахимаг насны байсан ч их хүчтэй. Нэг удаа нэг номын эгч надаас барьж авахад, хөөх, ном хамгаалагч нар түүнийг гарыг хуруу хуруугаар нь салгасан.