Mistrzyni wspomina, cześć 4 z 4

Więc czułam się taka wolna. Czułam się taka wolna, Mogłabym tam mieszkać na zawsze. Ale wtedy myślę, że świat karma mnie wezwała, żebym mogła was odwiedzić! Ziemniaki! To jest problem. Więc myślę, że to tak naprawdę nie wina policji, to tylko wy. Nie tylko wy, cały świat płacze. Mój Boże! Tacy duzi i nie mogą nawet żyć sami! Już tacy starzy! Niektórzy z was mają brody i wnuki, wciąż płaczecie jak dzieci.