باغ ها: زیبایی و آسایش را به زندگی مان می آورند، قسمت ۱ از ۳

باغبانی برای اولین بار در قرن شانزدهم در اروپا بعنوان یک هنر شناخته شد، هنگامی که به نمادی از "جمهوری ایده آل" تبدیل شد، تداعی کننده تصاویری از باغ عدن بود. استاد اعظم چینگ های، که خودشان مشتاق به باغبانی هستند، در رویداد های مختلفی لذت باغبانی را ستوده اند، و در یک گردهمایی با اعضای انجمن مان در فرانسه چنین فرمودند: در خانه تان، اگر زمین داشته باشید، حتی یک باغچه کوچک، شما هم چیزی برای خود کشت کنید. تا همیشه لازم نباشد به فروشگاه تکیه کنید. (بله.) و اگر اتفاقی روی داد، همیشه چیزی برای خوردن دارید. پرورش غذا خیلی ساده است. مواد غذایی که بتواند نیاز شما را برطرف کند، لازم نیست که گران و مشکل باشد. وقتی من در آلمان بودم، ازدواج کرده بودم. ما یک باغچه کوچک داشتیم، و من و شوهرم، گوجه فرنگی می کاشتیم. آه، خیلی زیاد شده بودند، مقدار زیادی گوجه داشتیم. ومقداری گل هم برای محراب بودایی ام کاشته بودم. آه، آنها هم زود رشد میکردند. خیلی گل داشتیم، خیلی گوجه داشتیم. همچنین مقداری نعناع داشتیم، مقداری کاهو، و مقداری گشنیز. البته اینها زیاد نیست، اما خیلی خوب است که مواد غذایی کاشته شده خودتان را بخورید. حس خیلی خوبی دارد.